บทความบีไอซีคุนหมิง ปี 2558 ตอนที่ 5 กุ้ยโจว: รูปแบบความสำเร็จของการพัฒนาการท่องเที่ยว

บทความบีไอซีคุนหมิง ปี 2558 ตอนที่ 5 กุ้ยโจว: รูปแบบความสำเร็จของการพัฒนาการท่องเที่ยว

วันที่นำเข้าข้อมูล 17 มี.ค. 2559

วันที่ปรับปรุงข้อมูล 24 พ.ย. 2565

| 509 view

มณฑลกุ้ยโจวตั้งอยู่ในภาคตะวันตกของจีน โดยทิศเหนือติดกับมณฑลเสฉวนและมหานครฉงชิ่ง ทิศตะวันออกติดกับมณฑลหูหนาน ทิศใต้ติดกับเขตปกครองตนเองฯ กว่างซี และทิศตะวันตกติดกับมณฑลยูนนาน แบ่งการปกครองเป็น 9 เมือง/เขตปกครองตนเอง โดยมีนครกุ้ยหยางเป็นนครเอก

มณฑลกุ้ยโจวมีพื้นที่ 176,167 ตร.กม. พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเทือกเขา มีประชากรประมาณ 35 ล้านคน (ณ สิ้นปี 2557) ประมาณร้อยละ 66 อาศัยอยู่ในชนบท ดำรงชีพด้วยการประกอบอาชีพเกษตรกรรม ทำให้มณฑลกุ้ยโจว  มีค่า GDP เฉลี่ยต่อประชากรต่ำที่สุดใน 31 มณฑล เขตปกครองตนเอง(ระดับมณฑล) และมหานครของจีน (ไม่รวมฮ่องกง มาเก๊า และไต้หวัน) จึงถูกเรียกว่า “มณฑลที่ยากจนที่สุดของจีน” โดยปี 2556 มณฑลกุ้ยโจวมีค่า GDP เฉลี่ยต่อประชากร 22,981.60 หยวน

แต่ในระยะหลายปีมานี้ มณฑลกุ้ยโจวให้ความสำคัญในการใช้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวพัฒนาเศรษฐกิจ แก้ปัญหาความยากจน และยกระดับความเป็นอยู่ของประชากรในชนบท สะท้อนจากตัวเลขสัดส่วนภาคเกษตรกรรม : อุตสาหกรรม : บริการ ซึ่งมณฑลกุ้ยโจวมีสัดส่วนภาคบริการสูงกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับมณฑลยูนนานซึ่งเป็นมณฑลภาคตะวันตกและมีอุตสาหกรรมการ ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียง  ทั้งในระดับประเทศและระดับนานาชาติ

ผลจากการใช้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวพัฒนาเศรษฐกิจ ทำให้ปี 2557 มณฑลกุ้ยโจวสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ถึง 321 ล้านคน มีรายได้จากการท่องเที่ยว 289,598 ล้านหยวน เพิ่มขึ้นร้อยละ 20.1 หรือคิดเป็นร้อยละ 31 ของ GDP มณฑลกุ้ยโจว (ซึ่งมีมูลค่า 925,101 ล้านหยวน) นอกจากนี้ มณฑลกุ้ยโจวยังมี GDP growth ร้อยละ 10.8 ซึ่งเป็นอัตราการขยายตัวที่สูงเป็นอันดับ 2 ของจีน และสูงเป็น 3 อันดับแรกของจีน ติดต่อกันเป็นปีที่ 4

ติดตามอ่านฉบับเต็มได้ที่ www.thaibizchina.com